به گزارش روابط عمومی اداره کل کتابخانه‌های عمومی آذربایجان‌غربی، بيست و هفتمين دوره هفته كتاب در كتابخانه عمومی مستوره كردستاني بوكان با جلسه نقد كتاب «بازمانده روز» اثر «كازوئو ايشي‌گورو» با شرکت بانوان علاقمند به پایان رسید.
در ابتدای نشست فوزيه سلطان بيگي، منتقد حاضر در نشست گفت: زبان «بازمانده روز» سنتي، خشك و ساده است كه در قالب خاطره از زبان شخصيت اصلي داستان روايت مي‌شود. نويسنده با همين زبان و روايت حادثه يك عشق غيرمستقيم و رويدادهاي سياسي بين ملتها را در كنار روابط اجتماعي آن روز اروپا، بويژه انگلستان بازگو مي‌كند و زنان در اين اثر نقش برجسته‌اي ندارند و بيشتر در قالب خدمتكار، آشپز و يا مهمان‌دار سراي دارلينگتن ظاهر مي‌شوند.
پروين شيخي، دیگر منتقد حاضر در جلسه گفت: اين كتاب لايه‌هاي پنهان زيادي دارد كه مهمترين آن اختلال دوقطبي شخصيت اصلي داستان است. «استيونز» تمام عواطف و احساسات خود را به خاطر باتلر بودن و ايفاي نقش يك پيش‌خدمت فرد اعلا بودن زيرپا مي‌گذارد.
شيخي با اشاره به جمله طلايي كتاب «بهترين باقيمانده روز، شب است» افزود: «بازمانده روز» شامل تمام افراطي‌گري و زياده‌رويهايي است كه هر يك از ما در هر زمينه‌اي انجام مي‌دهد.
شیخی شخصيت‌پردازي استيونز را استادانه توصيف كرد و گفت: استيونزي كه در آغاز و انتهاي كتاب با آن روبه‌رو هستيم كاملا متفاوت‌اند. استيونز آغازين خود را به كل فراموش كرده است اما در انتها و بعد از بيدار شدن از خواب غفلت به علايق گذشته‌اش باز مي‌گردد.
ماهپاره ابراهيمي از ديگر منتقدان كتاب «بازمانده روز»، ايشي‌گورو را نويسنده‌اي دانست كه بسيار آهسته و با دنده سنگين حركت مي‌كند و هيچ فراز و فرودي در داستانش ندارد. وي تاكيد كرد: استيونز تمام وقايع را از ديد خود روايت مي‌كند. در این اثر، «ايشي‌گورو» استعمار پير بريتانيا را با تمام پيوندهاي پوسيده‌اش كه در حال ويراني است در شخصيت استيونز به نمايش مي‌گذارد.
در ادامه ليلا نوراني نويسنده و منتقد، ضمن برتر دانستن تراژدي بر كمدي در «بازمانده روز»، آن را نماينده فروپاشي طبقه اشراف و شكست امپراطوريهاي پير دانست و افزود: «ايشي‌گورو» ضمن نشان دادن اهميت خانواده در جامعه به تمام جنگ‌هاي ناخواسته‌اي مي‌پردازد كه غير از مرگ و گرسنگي و آوارگي هيچ آسايشي براي انسانها فراهم نكردند.
ليلا صالحي به عنوان آخرين منتقد، ضمن اشاره به جايگاه تشخص در «بازمانده روز»، استيونز را نماد يك انسان غيرسياسي دانست كه بندگي و بردگي را از پدرش به ارث برده و به يك انقياد كامل رسيده است. صالحي، هدف هر دو استعمار پير بريتانيا و استعمار جديد آمريكا را تسلط به انسان دانست كه روش برخورد با زيردستانشان متفاوت است. اين منتقد در پايان با اشاره به استعداد و تبحر نويسنده در خلق يك اثر هنري امروزي، «بازمانده روز» را اكتشاف يك حقيقت دانست و تاكيد كرد: اين كتاب ما را به ديدن آنچه ناديدني است دعوت مي‌كند تا نگاه ساده‌انگارانه را كنار بگذاريم و در نهايت داراي بهترين باقيمانده روز خود باشيم.